Günümüzde fiziksel evrene ek olarak sanal bir evrende de yaşamaya başlandığına şahit oluyoruz. Bu sanal evrenin gelişmesi ile birlikte kripto paralar, NFT ve metaverse gibi pek çok yeni kavram hayatımızda yer edinmiştir. Hemen hemen herkes gibi moda sektöründe faaliyet gösterenler de sanal evrende yaşanan gelişmeleri takip etmekte ve bu gelişmelere hızlıca uyum sağlamaya çalışmaktadır. Bununla birlikte, tıpkı fiziksel dünyada olduğu gibi sanal evrende de özellikle fikri mülkiyet haklarına ilişkin hak ihlalleri sebebiyle uyuşmazlıklar meydana gelmektedir. Hukukun, sanal evrendeki bu gelişmeler ve moda sektörü-sanal evren ilişkisine uyum sağlama sürecinin irdelenmesi için kaleme alınan bu makale, özellikle moda sektörü ve metaverse, NFT’ler ve fikri mülkiyet hakları arasındaki ilişkiye odaklanacaktır.

Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi'ndeki bir davada, ticaret unvanının temel unsurunu oluşturan davacı markanın aynısı olan bir markaya karşı hükümsüzlük davası kabul edildi. Davalının aynı markayı tesadüfen yaratma ihtimali reddedildi ve kötü niyeti kanıtlandı. Yargıtay, önceki kararlarını çiğneyerek kötü niyetin tek başına benzer marka tesciliyle ispatlanamayacağına dair karar verdi. Bu karar, kötü niyetli tescillerin önünü açabilir ve marka hukukunun temel prensiplerine aykırıdır. Yerel Mahkeme ve Bölge Adliye Mahkemesi'nin değerlendirmeleri, Yargıtay tarafından haklı bulunmuştu. Ancak Yargıtay'ın bu kararı, beklenmedik ve çelişen bir nitelik taşıyor.

Until the Industrial Property Law No. 6769 entered into force on January 10, 2017, procedures regarding trademark rights were carried out with the abolished Decree-Law No. 556 on the Protection of Trademarks.

The Turkish Patent and Trademark Office (TPTO) allows international trademark applications filed via WIPO to limit the classes of goods/services, but does not grant the same opportunity for national trademark applications. This controversial approach prevents applicants from avoiding potential disputes and contradicts the obligation of mediation in civil and criminal actions, as well as Article 19/4 of the IP Code. The disparity between national and international applications undermines the basic principles of private law and could be resolved by broadening the interpretation of limitation requests.

The Turkish Court of Cassation reversed a lower court's decision to invalidate a trademark registration due to bad faith, narrowing the application of the bad faith argument under Article 6/9 of the Turkish IP Code. The court ruled that similarity or identity of trademarks alone is insufficient evidence of bad faith and must be supported by additional factors, such as a past relationship between the parties. The decision contradicts some previous rulings that found applicants imitating well-known trademarks were acting in bad faith, and raises concerns about the potential impact on future intellectual property cases in Turkey.

Turkey's Patent and Trademark Office (TPTO) will enable trade mark revocation proceedings from 10 January 2024. The Intellectual Property Code no. 6769 entered into force on 10 January 2017, including Article 26, which regulates trade mark revocation. The clause was due to be introduced seven years later, allowing the TPTO to start making preparations for the change. While the change is expected to streamline the process and make it more cost-effective, some have raised concerns about the finalisation of proceedings and the evaluation of use evidence. The TPTO has started preparations for the implementation of the new practice.