İş Hukukunda Geçici (Ödünç) İş İlişkisi ve İşverenlerin Sorumlulukları
Günümüzde, gelişen ekonomi ve çeşitlenen yatırım veya istihdam şekilleri, yeni ihtiyaçları beraberinde getirmektedir. İşyerlerinin bir çatı altında ancak farklı tüzel kişilikler bünyesinde organize edilmesi, iş hukuku açısından da yeni kurumların varlığını ortaya çıkarmaktadır. ‘‘Geçici (Ödünç) İş İlişkisi’’ ise bu kurumlardan birisidir.
Geçici (ödünç) iş ilişkisi, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 7. Maddesinde düzenlenen yeni bir sözleşme türüdür. Bu ilişki, işverenin (ödünç veren) bir işçisinin iş görme edimini, işçisinin rızasını almak koşulu ile belli ve geçici bir süre için bir başka işverenin (ödünç alan) emrine vermesi ile kurulan iş ilişkisi olarak tanımlanır. Diğer açıdan bakıldığında ise Geçici iş ilişkisi, işverenlerin işyerlerindeki mal ve hizmet üretimi için ihtiyaç duydukları iş gücünü belirli veya belirsiz bir süre için bir istihdam bürosundan işçi temin ederek sağlamasıdır ki bu da uygulamada sıklıkça kar